Hari Diwali

Diwali (of Depawali, Dipavali, Dewali, Divali, Dipotsavi, Dipapratipad ) is het begin van het Hindu Nieuwjaar volgens de lichtkalender. Letterlijk betekent het 'rij van licht' (vanuit Sanskrit: dipa = lamp / awali = rij, lijn). Men viert de overwinning van het goede boven het kwade, het licht boven het duister, en luidt het nieuwe jaar in.
Voor deze gelegenheid maken mensen hun huizen schoon en dragen nieuwe kleding. Diwali duurt vijf dagen lang en voor elke dag is er weer een andere naam.

Tijdens Diwali bidden de mensen tot Lakshmi, Godin van de welvaart, licht, voorspoed en wijsheid, maar ook tot Ganesha, de 'verjager van obstakels' of 'Lord of Beginnings'.

Dit jaar zal Diwali op 5 november beginnen. In dat kader zijn in de shopping malls van Kuala Lumpur mooie kunstwerken op de vloeren te vinden, gemaakt van flinterdunne snippers en kraaltjes. Het laatste kunstwerk bestaat zelfs uit een soort hagelslagmix.

Als herboren

Wat zou je doen als alle vrienden zijn vertrokken, je alle inkopen al hebt gedaan, zojuist een dik boek hebt uitgeluisterd, je buikje hebt rondgegeten en het regent pijpestelen in Kuala Lumpur? Juist... je lekker laten verwennen in een Spa! Het was een verwennerij van hoog culinair niveau. Ik heb om te beginnen een appel-walnoten-scrub-behandeling gekozen, gevolgd door een chocolade-modder-body-packing. Het tussendoortje bestond uit een mint-gezichtsmasker en als toetje kreeg ik een massage met citroengrasolie. Benieuwd hoe ik erbij lag?

Helaas...

Licht in zicht

Lichtvoetig en zeker niet uitzichtloos liep ik door Kuala Lumpur by night. Kijk eens wat mooi!
Het gebouw van het ministerie van communicatie, tegenover Merdeka Square, waar sinds 1957 jaarlijks in augustus de bevrijding van Maleisie wordt gevierd.

De Menara KL of KL Tower, de 421 meter hoge televisietoren. De spits van deze toren steekt boven die van de Petronas Towers uit, omdat de Menara KL op een heuvel, Bukit Nanas, is gelegen.

Nog een keertje dan... de Petronas Twin Towers.

En over drie nachtjes slapen zijn Ed en ik weer samen op een plaatje te zien, net als deze lichtpuntjes.

Zonder blikken of blozen

Wat zou je doen als je bagage bij het inchecken 8 kilogram te zwaar blijkt te zijn en je pertinent niet wilt bijbetalen?
Jezelf keihard overtuigen dat je trimvest/BCD een jas is en die vastberaden aantrekken en opnieuw je bagage aanbieden, net als Bogdan vanmiddag!

Naar de kapper

Omdat Bogdan een jaarcontract aangeboden heeft gekregen om in een 5-sterren resort op de Malidiven te gaan werken als duikinstructeur, was het vandaag tijd voor een verandering.
Een verandering van kapper?

Een verandering van geslacht?

Nee, slechts een verandering van identiteit.

Kan men dit wel aan?

Vandaag was ik vroeg uit de veren, gedreven door een missie: kaartjes halen voor de Skybridge van de Petronas Twin Towers. Om 8:15 uur sloot ik aan in de rij met al zo'n vijfhonderd mensen voor mij.
Halsrijkend keek ik uit naar het moment, twee uur later om precies te zijn, dat ik de kaartjes voor de entree van 13:20 uur zou bemachtigen.

De skyline van Kuala Lumpur vanaf de Skybridge op 170 meter hoogte met op de voorgrond het KLCC Park.

De fonteinen aan de voorkant van de achtentachtig verdiepingen tellende Twin Towers vanaf de Skybridge op de eenenveertigste verdieping. Beneden aangekomen, kun je laten berekenen hoeveel keer hoger een toren is dan jouw lichaamslengte.

Dit kleine Chineesje zou je volgens de computer 283 keer moeten muteren en vervolgens op elkaar moeten stapelen. De totale hoogte valt misschien nog wel mee, maar 283 stuks?!

Batu Caves

Na het vertrek van Emma vanmorgen richting Darwin - Australie, zijn Bogdan en ik naar de Batu Caves gegaan, ongeveer een uur rijden met de lokale bus vanuit het centrum van Kuala Lumpur. Op deze plek komen al sinds 1890's gedurende het jaarlijkse kleurrijke Thaipusam Festival meer dan 1 miljoen mensen.
Tijdens dit festival wordt de God van de oorlog - Murugan - vereerd. Bij de Batu Caves staat 's werelds grootste standbeeld van deze God, niet te verwarren met de vrouw in het paars gehuld. De Batu Caves bestaan uit een drietal belangrijke grotten en nog wat kleinere.

De Gua Kecil, een van de belangrijke grotten, kan men bezoeken door deze 272 traptreden te beklimmen. Binnen in de grot bevindt zich de tempel Sri Maha Mariaman Temple Dhevasthanam.

Dit tafereel is onderdeel van de tempel, maar wat het voorstelt, moet ik u helaas verschuldigd blijven.

Bij het opkijken in de Gua Kecil langs de 100 meters hoge wand, is de lucht weer te zien.

Buiten bij een andere ingang is ook nog dit immense standbeeld te zien... erg indrukkend allemaal.

Zoek de 7 verschillen

Bij dit stukje straatbeeld, werd ik toch weer eens een keer herinnerd aan Nederland. Maar al gauw realiseerde ik me dat ik 10.194 kilometer verwijderd ben van Amsterdam.
1. http://www.ing.com.my/ in plaats van http://www.ing.com.nl/
2. auto's met Maleise nummerborden in plaats van Nederlandse
3. palmbomen in de straat in plaats van herfstkleurige loofbomen
4. reclamezuil is tevens zuil van een monorail in plaats van metro
5. Aziatische architectuur op de achtergrond in plaats van Europese
6. temperatuurtje van 28 graden in plaats van 4 graden
7. fotografe heeft gewoon haar teenslippertjes aan in plaats van kaplaarzen
Voor de rest lijkt het inderdaad wel Nederland.

Krijg nou tandjes!

Vandaag heb ik met Bogdan en Emma afgesproken, twee collega-instructeurs van Buddha View Dive Resort - Koh Tao, die Kuala Lumpur als tussenstop hebben tot hun volgende bestemming. En waar gaan echte 'hard core' Dive Instructors in een stad als Kuala Lumpur naar toe?
KLCC Aquaria, het zee-aquarium in het Kuala Lumpur City Center Park natuurlijk! Om 15:00 uur stond er in het aquatheater een 'shark feeding' op het programma waar na afloop met de duikers van achter het raam van het aquarium foto's gemaakt konden worden. Wij vroegen ons af of de duikers officieel gebrevetteerde duikers zijn. Ik besloot spontaan voor het raam te staan en een van de duikers door middel van duikershandsignalen te vragen hoeveel lucht hij nog had en te gebaren dat hij eerst een safety stop moet maken alvorens naar de oppervlakte op te stijgen. (Dit is waarschijnlijk alleen maar leuk voor duikers onder ons...). De duiker moest duidelijk vreselijk lachen en gebaarde ons met hem mee te lopen naar de andere kant van het aquarium. Als kleine kinderen zo blij renden we vol verwachting achter hem aan.

Daar bleek hij zeker niet de haai achter het koraal aan de tand te voelen maar wel op zoek te gaan naar echte en op natuurlijke wijze uitgevallen haaientanden!

Bij de "artiestenuitgang" kregen we ieder van de duiker een haaientand. Wat wordt spontaniteit soms spontaan beantwoord! Oh ja, en voor de geinteresseerden: je moet minstens Divemaster zijn wil je in aanmerking komen voor deze job.

Liefde is...

... de dagen afstrepen tot ik mijn schatje weer zie.
Nog tien nachtjes slapen...

Vreemde vogel

Binnen het grote Lake Garden, was er een speciaal tuintje aangelegd.
De ontwerper van deze tuin heeft zich laten inspireren door Y.A. Bhg. Datin Seri Jeanne Abdullah, de vrouw van de premier.

In eerste instantie leek het ding op de achtergrond een volière.

Bij nader inzien bleek dit een heerlijk stekje te zijn om lekker te relaxen en mijn ipod aan te zetten, met dit plaatje als uitzicht. Daar zat ik dan: als een vreemde vogel in de volière.

Lake Garden

Na een wandeling van bijna twee uur door Kuala Lumpur, Maleisie, op zoek naar het Lake Garden, bleek bij aankomst het hek op slot te zitten.
Gelukkig, maar ook vreemd genoeg, mocht ik van de bewakers langs het muurtje over de rand heen springen om in het park te komen. Deze bijzondere entree is zeker de moeite waard geweest.

Een prachtig aangelegd park van 200 acres, waar behalve de tuinmannen en -vrouwen haast niemand te bekennen was. De wapperende witte papieren strookjes aan de deze boompjes trokken echter mijn aandacht.

Dit park blijkt ook bodem te zijn voor een speciaal agrarisch ontwikkelings-project.

Langs de oever van de vijver waren deze bijzondere boompjes te zien.

Met verbazing keek ik toe hoe de tuinvrouwen hun hangmatten tussen deze boompjes opruimden en weer verder gingen met onkruid wieden. Het besef van dit bijzondere project is duidelijk nog niet tot de dames doorgedrongen.

Heimwee?

Ik zou me wel eens af kunnen vragen of ik heimwee heb nu ik bijna negen maanden weg ben uit Nederland.
Uiteraard is de eerste associatie die ik maak bij het zien van deze uitstalling, ons eigen kikkerlandje. Daarnaast zijn deze ondernemers van Chinese afkomst en zij brengen mij even terug naar mijn roots.

En ja, bij het zien van dit museum, kan ik er niet omheen om even aan mijn fijne schoonfamilie te denken.

Aangekomen in het Lake Garden, een paar minuten van alle drukte van hartje Kuala Lumpur, doet me dit plaatje direct denken aan het Vondelpark. Same same, but different.

Hoe zou het nu inmiddels zijn met de Amsterdamse Noord/Zuidlijn? Zal het zo mooi worden als dit oude treinstation van Kuala Lumpur?

Dit zakje chips doet me het water al in de mond lopen. Ik zou wel een patatje met Samurai saus bij de lekkerste patatboer van Nederland lusten. Hij zit in de zijstraat tegenover de zij-ingang van het winkelcentrum De Kalvertoren in Amsterdam. Conclusie: nee, ik heb geen heimwee, maar wel een grote glimlach en een warm gevoel van binnen als ik aan Nederland denk.

Jalan Petaling

Na de verhuizing ben ik vanmorgen naar Chinatown gegaan. Dit is de plek waar je moet zijn voor een nieuwe kunststoffen (lees: nep) Gucci of Louis Vuitton tas, teenslippers voor 10 MYR (is ongeveer 2,25 EUR) en een veel te goedkoop Dolce & Gabbana horloge.
Uiteraard heb ik niets hiervan nodig. Wat ik in Chinatown te zoeken heb?

Een lekkere lunch natuurlijk: beef noodle soup!

't Gras is groener bij de buren

De eerste twee overnachtingen in Kuala Lumpur waren niet bepaald zonder enige zorg van te voren uitgezocht. Bij aankomst bleek de kamer echter meer op een opgeknapt berghok te lijken, waar net een tweepersoonsbed in past. Geen plaats voor een tafeltje en/of stoeltje en zelfs geen raam. Om in mijn eentje, zonder mijn schatje, in een koud en ongezellig bed te slapen is nog tot daar aan toe, maar alsjeblieft niet in zo'n deprimerend hok als dit!
Ik ben dus gelijk op zoek gegaan naar iets anders en ik hoefde niet ver te lopen want kijk:

Is dit niet veel knusser en gezelliger? En nog goedkoper ook! Die Nederlandse spreekwoorden zijn zo gek nog niet...

Magnetisch

Bij het naderen van Kuala Lumpur vannacht, werd ik in de taxi slechts door een gedachten wakker gehouden: waar zouden de Petronas Twin Towers in het donker te zien zijn? De lichten in de torens waren uit, vandaar dat ze in eerste instantie niet opvielen. Het eerste weerzien was daardoor des te verrassender en geweldig! Vanmorgen dacht ik lekker te gaan rondstruinen over de toeristische Jalan Bukit Bintang met haar vele winkeltjes en shopping malls. Al gauw, toen bleek dat veel winkels nog dicht waren, werd ik als door een magneet naar de Petronas Twin Towers getrokken. Gewoon de torens tussen de hoge gebouwen volgen en daar waren ze dan...
Vanaf de voor- en onderkant van de Petronas Twin Towers.

Vanuit het Kuala Lumpur City Centre Park, achter de Petronas Twin Towers. Het is superleuk om weer in Kuala Lumpur te zijn!

Geen afscheid maar gedag

De laatste ochtend op Koh Tao...voorlopig. Wel een beetje gek om na acht maanden op een tropisch eiland te hebben gewoond, het gevoel te hebben dat ik weer aan het begin sta van onze reis door Azie. Aan de andere kant ook wel begrijpelijk: feitelijk zijn we nog maar drie weken onderweg, met een tussenstop van acht maanden. Ik denk dat ik Koh Tao pas ga missen wanneer ik echt vertrokken ben.
Net als dat ik Poopsie zal missen, onze lieve poes. Gelukkig hoeven we geen afscheid te nemen en zeggen we elkaar alleen maar gedag want met de kerst zijn we weer terug. "Dag Koh Tao, dag Buddha View, dag Garden House, dag allerliefste Poopsie."

Cinderella is er klaar voor...

Na acht maanden in de kast te hebben gestaan, worden de wereldbetreders weer gepoetst en ontdaan van vochtplekken (lees: schimmel). Als Cinderella's glazen muiltjes staan ze te blinken in de zon waarop deze vriendelijke vriend denkt:
"Hmmm, kans van 1 op 1000 dat ik de schoentjes pas..."

Helaas lieve duizendpoot, morgen gaan deze stappertjes mij de wijde wereld laten zien.

Wie maakt me los?

Kom ik thuis, zie ik in het donker allemaal dingen op de buitentafel liggen. Mijn eerste schrikreactie was: wat krijgen we nou?! Het bleek een cadeautje uit eigen tuin van de huisbaas te zijn.Bananen en papaya's....wie wil er nog fruit? Ik kan dit nooit in mijn eentje op!

Goed- en welverdiend

Na vier maanden zit mijn werk als duikinstructeur op Koh Tao er voorlopig even op. De laatste tweeenhalve week was het ook nog eens keihard knallen vanwege de drukte rondom de Chinese herfstvakantie. Daarbij heb ik mijn allerliefste en tevens meest vertrouwde collega/Divemaster helaas moeten missen. Godzijdank waren niet alle 1,4 miljard Chinezen op het idee gekomen om te leren duiken op Koh Tao! Het mooie van dit verhaal is dat we weer extra centjes hebben om onze reis en avonturen samen voort te zetten vanaf 1 november.
Nu de storm (van klanten) voorbij is, is het eerst even tijd voor een welverdiende relax- en verwendagje.

I'll be back!

De Drie Merenweg, de Spieringweg en de Deltaweg. Dit lijkt niet echt op een kaartje van het Thaise eiland Koh Tao. Nope, hier staat Ed's tijdelijke onderkomen voor de maand oktober.

We hebben het hier over de Deltaweg in Hoofddorp. Ed is namelijk even terug in Nederland om wat zaken te regelen en om een fotografie opdracht uit te voeren. Leuk om onverwacht en hals over kop even 'ingevlogen' te worden naar NL. Een prachtige mogelijkheid om weer wat knuffels uit te delen aan vriendjes en vriendinnetjes. Toevallig is vriend Harro tijdens mijn aanwezigheid in Hollanda op huwelijksreis en hij bood me Familie Van Wijk's riante stulpje in Hoofddorp - inclusief de twee katten - aan als onderkomen. 31 oktober vlieg ik weer naar Kuala Lumpur om me daar te verenigen met Shu, die momenteel nog met wat Chinese duikstudenten ronddobbert in de warme Golf van Thailand.