Terwijl in Nederland bijna iedereen nog op een oor ligt, begint bij ons op maandagochtend de werkdag. Zonder files, op onze teenslippers, gehuld in bikini en zwemshort vertrekken wij op de brommer richting Sierra Madre Divers.
Om 7:30 uur ziet Alona Beach er ongeveer zo uit.
En wij zijn niet de eersten die de dag vroeg beginnen. Rigie, een van de locale divemasters, sjouwt al druk met tanks rond.
Heerlijk om vroeg te zijn; eerst rustig een kopje koffie drinken.
Daarna gaan we samen de duikuitrusting van onze studenten klaarzetten.
Want om 8:30 uur vertrekken we met vier Chinese funduikers richting Balicasag, het eiland waar rondom bijna 95% van al het koraal aanwezig is.
In een kleine van, volgens Filippijnse stijl dus zonder ramen en schokdempers maar met veel roest, worden we naar een andere kant van het eiland Panglao gebracht.
Na 20 minuten hobbelen, komen we aan bij Doljo met een strak oogverblindend wit strand.
Daar klimmen we met ons allen de boot op. Ed zit voorin vol bewondering te kijken hoe sommige Chinezen de zon mijden.
Je mist niet alleen de zon, maar ook deze sfeer...
...en dit uitzicht.
Gelukkig zijn er altijd wel weer Chinezen te vinden die dit gemis compenseren. Met een enorme camera legt Ike de mooie plaatjes vast voor degenen die het niet hebben gezien. Wat betekent dit voor ons? Een gewone werkdag.
Om 7:30 uur ziet Alona Beach er ongeveer zo uit.
En wij zijn niet de eersten die de dag vroeg beginnen. Rigie, een van de locale divemasters, sjouwt al druk met tanks rond.
Heerlijk om vroeg te zijn; eerst rustig een kopje koffie drinken.
Daarna gaan we samen de duikuitrusting van onze studenten klaarzetten.
Want om 8:30 uur vertrekken we met vier Chinese funduikers richting Balicasag, het eiland waar rondom bijna 95% van al het koraal aanwezig is.
In een kleine van, volgens Filippijnse stijl dus zonder ramen en schokdempers maar met veel roest, worden we naar een andere kant van het eiland Panglao gebracht.
Na 20 minuten hobbelen, komen we aan bij Doljo met een strak oogverblindend wit strand.
Daar klimmen we met ons allen de boot op. Ed zit voorin vol bewondering te kijken hoe sommige Chinezen de zon mijden.
Je mist niet alleen de zon, maar ook deze sfeer...
...en dit uitzicht.
Gelukkig zijn er altijd wel weer Chinezen te vinden die dit gemis compenseren. Met een enorme camera legt Ike de mooie plaatjes vast voor degenen die het niet hebben gezien. Wat betekent dit voor ons? Een gewone werkdag.
Wat een effect kan het oceaan leven op mensen hebben, zo stel ik mij voor ..., waar komen deze Chinezen vandaan, steden, dorpjes, zij gaan de uitdaging aan. Vind ik knap! Met vertrouwen in de leiding, geduld en nieuwschierigheid stappen jonge mensen aan boord. Ik hoop zo dat hun inzet beloond worden met spectaculaire ervaringen in de diepzee!
BeantwoordenVerwijderenFijn dat jullie ons even een blik gunnen in het heden ten dage-lijkse bestaan van de Sierra Madre Divers, het is prettig om mee te varen op een eindeloze zee.
Verantwoordelijk werk..., dat is het, ik hoop dat jullie 's nachts wel lekker kunnen slapen zo aan de andere kant van de wereld! Dat had ik toch niet gedacht/verwacht toen Ed als klein ventje in Leiden werd geboren! Maar Shu Ming...., jij zit er helemaal niet mee, gewoon doen, er op uit met de schuit! Veel plezier met z'n allen.