We verlieten ons duikeiland Panglao per tricycle en werden afgezet bij de haven Tagbilaran. Per Ocean Jet speed ferry vertrokken we naar het eiland Cebu.
Ons '24 (twenty four)' reisverhaal begint in de drukke haven van Cebu City.
Aan de kade van de haven lag ons gele vervoermiddel klaar. Een schip van de maatschappij Cokaliong.
Het onderschip werd bevoorraad met vracht en goederen.
En bovendeks haastten de passagiers zich aan boord om de boot niet te missen.
Na zonsondergang vertrokken we vanuit de haven van Cebu City voor een nachtelijke overtocht over de Boholzee.
Samen met nog zo'n 80 Pinoy én Shu lag Ed heerlijk languit gapend in zijn ruime bed te genieten van de airconditioning van de tourist class.
Het voordeel van de tourist class is de riante ruimte die je hebt als je rechtop in je bed zit.
De ware optimist in Ed weet echter dat het vanzelf weer morgen wordt.
Ongeveer 12 uur na afvaart kwamen we aan in de haven van Surigao, de meest noordoostelijke punt van het Filipijnse eiland Mindanao.
En nóg eens 12 uur later, 24 uur na ons vertrek vanaf Cebu, zitten we met nóg een boottocht achter de kiezen aan het diner op het surfeiland Siargao. 
Kingsize Ed heeft het zwaar te verduren gehad..., of toch niet? Het ziet er naar uit dat hij een topper is betreffende flexibiliteit!
BeantwoordenVerwijderenShu Ming weet dat in één oogopslag vast te leggen, snel en standvastig!
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, ik herken de waterblik..., speelse golven en de tochtjes op de Noordzee (Frankrijk,Schotland, Denemarken) die wij hebben gemaakt!
Bij/om/in het water is er altijd wel wat te beleven maar dit is wel een super tochtje!!!!