vrijdag 9 december 2011

Belanda op Saparua

Als je op het eiland Saparua, waar haast geen toerist te bekennen is, denkt ver weg te zijn van het Nederlandsche, dan heb je het mooi mis. Bijna elke inwoner die je hier spreekt, heeft wel familie in Nederland wonen en spreekt zelf ook een paar woorden Nederlands. De warmte en herkenning is dan ook wederzijds en we worden overal hartelijk begroet en aangesproken. Hét exportproduct van Nederland: voetbal. Ook hier hebben de Hollandse leeuwen aanhangers, wat moge blijke uit de overduidelijke aanwezigheid van de KNVB in Kota Saparua. Voor ons, liefhebbers van lekker eten (lees: veelvraten), is één ding erg belangrijk op onze trip, namelijk lekker eten. Daarmee verschillen we niet veel van de gemiddelde Molukker. Onze gastvrouw kookt met liefde en schotelt ons dagelijks de mooiste gerechten voor: tjolo-tjolo, ikan teri, pisang goreng, terong saus, atjar.

1 opmerking:

  1. Tjonge, jonge Ed..., ik zou niet meer terug gaan als ik jou was!!!! Kan je niet een leuke nering opzetten dan kan ik daar ook een paar maanden in het jaar komen?

    In de regentijd kan ik dan erwtensoep verkopen, broodje warme rollade en overheerijke olie- en bellinerbollen.
    Zullen de mensen daar dol op zijn!

    Shu Ming wat dacht je van spruitjes met een haaskarbonaatje, krielaardappeltjes en frisse stoofpeertjes?

    BeantwoordenVerwijderen