Boomgeest

Veel mensen kennen de beelden van de hindoeïstische rituelen en ceremoniën op Bali. De religie is een mengeling van eigen Balinese mythologieën, voorouder verering, animisme en het hindoeïsme uit Zuidoost Azië. Je ziet de rituelen elke dag, de hele dag. Overal liggen gevouwen bakjes van bananenbladeren met offers voor de geesten die overal huizen.

Zoals in grote bomen. Een dergelijk exemplaar zouden wij als geest, god of voorouder ook gaarne betrekken als buitenverblijf.

Brrr, die alom aanwezige witte, grijze en zwarte magie geeft ons de rillingen. Toen Shu onder de boom uitpufte, voelde ze een bries langs haar kuiten alsof een blotebastgeest rond de boom snelde. 

Woensdagmiddag

Met weemoed denken we terug aan de woensdagmiddagen van weleer. Vrij van school en op avontuur met de BMX naar de zandvlakte waar later een nieuwbouwwijk verrees. Fikkie stoken, pijltjes - gedraaid van stroken van de Wehkamp catalogus - blazen met onze PVC-buizen jachtgeweren, en vliegeren met zelfgebouwde vliegers.

Jong geleerd is oud gedaan. Menig Aziatische man, en de Indonesische man niet uitgesloten, houdt van het gefladder van een nep vogel of draak aan een touwtje, vliegerend ver boven het gepeupel. Deze knullen hebben een mooi exemplaar op de kop getikt en benutten hun woensdagmiddag vrijheid en de zeebries volop op het witte strand van Nusa Lembongan.

Binnen een mum van tijd hangt hen een fier klapperende plastic zeearend boven het grijnzende hoofd.

Geen zandvlakte voor hen, maar met het uitzicht op de Balinese vulkaan Gunung Agung zit het wel goed. Ook hier worden mooie jeugdherinneringen geboren. 

Zeewier per kilo

De eilanden Lembongan en Ceningan worden verbonden met een houten brug en in de drassige moerassen tussen de eilanden, wordt hard gewerkt.

Niet aan oliewinning of tunnelbouw maar aan zeewierplantage. Bij het rijden langs de kust, komt de aroma je al tegemoet.

Overal langs de weg liggen er matten vol zeewier te drogen in de zon. Voor een schamele 9.000 Indonesische Rupiah [red: €0,61] per kilo, wordt dit groene goedje aan verschillende producenten verkocht als bindmiddel. Probeer hier maar aan te denken bij uw volgende ijsje of advocaatje.

Hondenprobleem

De manier waarop men hier in Azië omgaat met dieren is vaak 'ingewikkeld', en ook het begrip 'huisdier' wordt hier wat anders ingevuld. Veel dieren leven op straat en als gevolgd daarvan zijn er op veel plekken problemen met zwerfhonden. Hele roedels beheersen 's nachts de straten en veroorzaken overlast. Dan moet er worden ingegrepen. Op de Aziatische manier welteverstaan.

Ook dit is Azië. In Nederland zouden we een gedegen plan van aanpak maken, met verschillende stakeholders gesprekken voeren, stuurgroepen instellen en een diervriendelijk sterilisatie programma opstarten en door een projectgroep laten navolgen. Hier huren ze een groep profs in die de honden met blaaspijpen najagen en gif strooien; de details van de uitwerking van het gif besparen we u. 

Devil's Tears

Next on the list was een bezoek aan Devil's Tears; een woeste plek waar de oceaan haar duizelingwekkende krachten toont. Een indrukwekkend schouwspel van beukende golven op grillige rotspartijen.

Ed is ernstig onder de indruk van de draaikolken, schuimkragen, ingesleten grotten en het oneindige turquoise.

Shu wilde graag op de foto met wat opspattend geweld. De moeders hoeven niet ongerust te zijn, het randje was nog heel ver.

Eens in de 29 golven zit er eentje tussen die je doet beven. Of in Shu's geval, de knieën doet knikken.

Geen goede plek voor een selfie. Vorig jaar viel een Singaporese selfie schieter in het blauw. Hij werd gevonden op de bodem van de zee. 

Dream Beach

We huurden een brommertje en tuften een rondje over het eiland. Dream Beach was de eerste stop en wat voor één. Een prachtige strookje strand aan de Westkust van Lembongan.

Shu schommelt naar lieve lust met uitzicht over de baai.

Zeg nou zelf; brochuremateriaal.

Zwemmen is hier niet verstandig met die heftige zee, maar een beetje pootjebaden is niet al te riskant.

Een uitgelezen gelegenheid en en setting voor een selfie. Dat rare ding op Ed's bledder is een bandana om zijn voortvarend optrekkende inhammen te beschermen tegen de beukende Aziatische zon. Jullie hebben het daar warm in NL, maar hier is het ook niet mis.

Twin Island Villas

We kwamen dus naar Nusa Lembongan om onze vrienden te bezoeken. Kipp en Darren bestieren momenteel een mini resort met drie villa's. Het setje villa's is ooit gebouwd door een Australisch koppel. Helaas overleed de vrouw vorig jaar en raakte het resort wat in het slop.

Kipp kwam een half jaar geleden in contact met de eigenaar Steve en grapte dat hij met alle liefde de dagelijks leiding wel wilde oppakken. 24 uur later was hij manager van de toko.

Sindsdien is hij druk geweest met alles. Van het wieden van onkruid, tot het bouwen van een barbecue (het zogenaamde Zuid-Afrikaanse braai-model). Darren zat een eiland verderop en werd door Kipp uitgenodigd om mee te helpen in de werkzaamheden en om op termijn de boel samen uit te bouwen met duik-faciliteiten.

Ze zijn er nog niet en er moet nog veel gebeuren, maar het tussen-resultaat mag er wezen. Fijne lichte kamers, met veel hout en de bekende Balinese 'touch'.

Iedere villa zijn eigen zwembad.

En de indrukwekkende vergezichten zijn inbegrepen in de de prijs. Wij raden een ieder aan om eens langs te gaan. 

Koh Tao reünie

We gingen naar Nusa Lembongan om vrienden op te zoeken. Oud duik-collega's Kipp en Darren van Buddha View dive resort runnen sinds kort een klein resort en willen weldra ook duiklessen en fun-dives gaan aanbieden vanuit hun unieke plek op het laid-back eilandje.

Eerst een plaatje van de plaatjes. Van links naar rechts Shu, Prashanti ('P' voor intimi en vriendin van Darren) en Sarah (vriendin van Kipp).

Het bezoek aan Lembongan werd één grote Koh Tao reünie. Op de voorgrond Kim en Bas(tiaan), twee Nederlandse duikinstructeurs, die ook op Koh Tao werkten en die onlangs een bar en restaurant overnamen op Lembongan om er een duikschool van te gaan maken.

En hier zijn onze vriendjes dan eindelijk zelf in beeld. Beiden bebaard; de linker furry friend is Darren en de rechter is Kipp.

Alsof het nog niet genoeg was arriveerden ook de Koh Tao vrienden Sim(one) en Kev(in) op het eiland voor een korte vakantie vanuit hun werkplek op de Malediven. Wat een heerlijk weerzien met fijne mensen. 

Lembongan, here we come!

Precies vier uur en een kwartier verder vliegen van Bangkok en nog eens twintig minuten verder met de taxi, staan we op de rand van het eiland Bali.

Vanaf het strand bij Sanur vertrekken we naar het eiland Lembongan. Met de 4 x 250 PK achter op het bootje mag het met recht een 'fast boat' worden genoemd.

Eerst worden de koffers en tassen door sterke Indo's naar de boot gedragen, waarna de passagiers op hun blote voeten door het water (eventueel met broekspijpen omhoog) mogen inschepen.

Eenmaal aangekomen op Lembongan worden we warm verwelkomd met deze mooie zonsondergang.

BKK Coiffeur

Het klinkt wellicht wat decadent, maar Ed's favoriete kapper is al tijden een coiffeur in Bangkok. Ook Shu ontwikkelt langzamerhand een voorliefde voor de dames haarsnijders ergens in een steeg nabij Khao San Road.

Voor Shu is het recept een permanentje. Lekker retro denkt u misschien, maar het idee is een frivole slag onderin haar Aziatische manen. 'Dan ziet het er tenminste nog een beetje gezellig uit, wanneer ik uit het water kom.' Voor Ed geldt: kort, maar gedekt.

De voorpui doet geen kunstenaars vermoeden, maar laat u niet misleiden.

Want een beetje kunstkenner herkent in het uithangbord uiteraard het unieke handschrift van een creatief hoogbegaafde.

De prijs was altijd 100 Thaise Baht [red: €2,66] voor een hair cut. Een recente prijsstijging van 50% doet de klandizie niet afnemen.

Traditioneel Thaise droogtechnieken worden hier gebezigd. Shu wordt geacht voorovergebogen te hangen voor een korte föhn-sessie.

Kijk nou wat een plaatje met d'r permanentje en facultatieve tropische bloem.