maandag 4 januari 2016

11,98 kilometer

Na de jungle walk no. 10 van gisteren hadden we helemaal de smaak te pakken en besloten we vandaag weer op avontuur te gaan.
Volgens onze eenzame reisgids die steeds met ons over de planeet meereist, zou jungle walk no.1 een heel gevarieerde en zeer inspannende wandeling zijn. Echt iets voor ons dus.
De wandeling begint met een beklimming vanaf ongeveer 1000 meter boven zeeniveau in het plaatsje Brinchang. Na iets minder dan drie uur door de modderige jungle te ploeteren bereikten we de top van Gunung Brinchang op 2032 meter.
Lange tijd waren we de enigen in het woud maar plotseling werden we van achteren verrast door een hevig geritsel en hard gehijg. Deze bruinharige viervoeter met grote oren en een lange tong deed ons een ogenblik verschrikt stijf staan, maar al snel bleek hij trouw onze gids te willen zijn.
Op weg naar beneden kwamen we langs verschillende groenten- en aardbeienkwekerijen. Deze vriendelijke man uit Bangladesh nodigde ons uit voor een kijkje in de kwekerij. En met de aardbeien in zijn handen die hij zojuist had geplukt, kon hij de mooiste foto's maken.
Shu vond het fantastisch hoe deze man zijn best deed om zijn gelokte klantjes een extra fooitje af te dwingen. Ed's aardbeienzure gezicht daarentegen zegt genoeg over dit soort flauwe geanceneerde foto's.
Tussen de tomaten worden hier onder andere de typische appels van deze streek verbouwd: Cameron Appel. Bij het proeven ervan, deed het ons denken aan een harde kiwi.
Verder bergafwaarts wachtte ons deze prachtige groene glooiende theevelden. Als ze paars waren geweest, dan waanden we ons in de Franse lavendelvelden.
Na in totaal 11,98 kilometer te hebben afgelegd in bijna zes uur, brachten we nog een bezoekje aan deze Butterfly Garden. Bij het zien van dit prachtig exemplaar, op de voorgrond, kreeg Ed direct weer vlinders in zijn buik. 

zondag 3 januari 2016

Cameron Highlands

Na de oud en nieuw viering in Kuala Lumpur werd het tijd om een frisse neus te gaan halen in de bossen van magnifiek Maleisië. We kozen voor Tanah Rata in de Cameron Highlands. Omdat het dorp 1440 meter boven zeeniveau ligt, is het er altijd koel en plezant. Door het geweldige klimaat staat het gebied bekend om zijn theeplantages, aardbeienkwekerijen en ook de bossen groeien hier als een tierelier. Een uitgelezen kans om het jaar fris en fruitig te beginnen en wat bospaden aan te gaan stampen.
In en om Tanah Rata zijn tien jungle trails uitgezet. De paden zijn door vergroeiing niet altijd even goed herkenbaar, maar Ed had voorzorgsmaatregelen getroffen. Hij had een 'Chinese speur-padvinster tweede klasse' ingeschakeld. Trail nummer 10 was voor Shu - ondanks de verweerde bewegwijzering - uiteraard geen échte uitdaging.
Met ongekende souplesse beklom Shu de Gunung Jasar. Deels te danken aan haar pantoffels - de ultieme reisschoenen - maar natuurlijk zeker ook dankzij die gespierde kuiten.
Boven op de berg staat een hoogspanningsmast in een vrijgemaakte plek in het bos. Daar kan je genieten van een prachtig uitzicht over de bergen en bossen. En je kan er wat aandacht schenken aan de muggenbulten die je hebt verzameld onderweg naar boven.
Na een cracker en een slok water doken wij het donkere bos weer in voor de afdaling terug naar het zuiden van het dorp.
De zon verdween achter wat wolken en een schimmige duisternis gleed over het bos. Maar zelfs het geritsel in de struiken en geknor van ongedefinieerde bosbewoners deerden Shu niets.
Zonder blikken of blozen werd er in alle gaten en donkere hoeken gespeurd naar slangen, tijgers en wasberen.
Helaas niet van dat groots wild, maar de wandeling was desondanks erg aangenaam.
Al was het alleen maar vanwege de grote verscheidenheid aan planten, bloemen en bomen. De wilde orchideeën waren onze favorieten. Dit inimini wit met paarse exemplaar was een aardige.
Maar ook deze fuchsia roze orchidee mocht er wezen. In grote hoeveelheden te verkrijgen.
De trail eindigt bij de hoogspanningscentrale van het dorp. Grenzend aan de centrale liggen kwekerijen en boerderijen. Dit herkent u natuurlijk als de courgetteplant; lekker als koolhydraat-arme variant voor de pasta met pesto.
Ter afsluiting een serieuze noot. Er wordt hier veel land vrijgemaakt voor woningen en boerderijen. Dat is niet goed, want het gaat ten koste van de oerbossen. Erosie en aardverschuivingen zijn het gevolg.
Maar als zo vaak lijkt de lokale overheid er (nog) niet veel tegen te doen. Een nieuw wooncomplex betekent economische groei en meer inkomsten. Wie kan dáár nou tegen zijn?  

vrijdag 1 januari 2016

NYE 2016!

We zaten gisteren nog op Langkawi en de planning was om nieuwjaar te vieren in het Mandarin Oriental Hotel in Kuala Lumpur. Daar werd in de Grand Ballroom het New Year's Eve Black and Silver International Gala Buffet Dinner georganiseerd. En dat zag Ed, met een hoge dosis eigenbelang, wel zitten als verrassing voor Shu. Alras werden de tassen in Langkawi dus gepakt en werd er afgereisd naar de hoofdstad.
Now everybody can fly - het credo van AirAsia. Wij opteren er toch liever voor dat een ander ons vliegt, maar we begrijpen wat ze bedoelen. Wij zijn fan van AirAsia en Shu poseerde dan ook gretig voor ons vliegtuig.
Hier de ballroom queen herself in gala en proostend met een glas water. Daarna gingen we over op de Chileense witte en rode wijnen. Wat we daar allemaal bij aten? Dat kunnen we u haarfijn vertellen. Hier vindt u het menu. Toegegeven, we hebben niet alles (kunnen) proeven - het was gewoonweg te veel - maar we hebben ons best gedaan.
Lastig te zien op de foto, maar Ed's achternaam blijft toch lastig voor de Aziatische medemens. Reeger, Regger... whatever. De hoedjes, ratels, toeters, slingers en overige tafeldecoraties maakten weer een hoop goed.
Deze warmbloedige ijskoningin deed de harten en de sculpturen smelten.
De Ballroom zat gezellig vol met zo'n 60-70 tafels variërend van tweepersoons, tot 20+ persoons. De feestcommissie had goed zijn best gedaan.
Vanaf een uurtje of 22:00 zette de band een paar fijne meezingers in en ging de boel he-le-maal los. Oké, een beetje dan. De dansvloer stroomde vol en er werd uit volle borst meegezongen met nieuwe klassiekers.
Ed op zijn allercharmantst, nét voordat we de boel bij elkaar raapten om naar buiten te gaan voor het vuurwerk dat werd afgestoken voor de beroemde Petronas Towers.
Vooruitlopend op het aftelmoment wilde Shu nog even op de foto bij (weer) een ijssculptuur - wij zien een trend. Helaas komen haar diamanten slippers niet helemaal tot zijn recht op deze foto, maar geloof ons: ze schitterden schitterend!
Deze happy campers groeten u vanuit het KL City Park. Met de Petronas Towers op de achtergrond wensen wij u een fijn, lief, reislustig en gezond 2016. Geniet mateloos en met volle teugen! 

Langkawi highlights

Op 28 december verlieten we Jakarta en vertrokken we naar het Maleisische eiland Langkwai - bij menigeen vakantieganger bekend en geliefd. We waren er maar kort, dus we huurden een brommertje voor twee dagen en toerden in rap tempo langs een paar highlights.
Dit was een aangename verrassing. Onderweg naar het noorden kwamen we langs een strandje waar een catering wagen geparkeerd stond. Lekkere happen en goede koffie op een tropisch strand: top  combinatie. Saillant detail: de wagen bleek in eigendom van een Zeeuwse en haar Maleise man.
De Air Terjun Télaga Tujuh was ons reisdoel voor de tweede brommerdag. Een waterval die ontspringt uit zeven bronnen, en waar naar verluidt feeën baden. De wandeling naar de bronnen is een pittige met 600 traptreden. De eerste 250 brengen je naar de waterval en de rest leidt je naar de bronnen en dit - best geinige - uitzichtpunt.
Na een slokkie water voor de dorst, gingen wij over tot de afdaling naar de waterval - een serieuze zaak, dat moge duidelijk zijn.
Shu wilde met alle liefde wel even onder de waterval op de foto, mits die Chinese hunk in speedo er ook bij op mocht.
Een zeer artistieke foto van Ed's ongeschoren onderkin en zonverbrande ei.
Op weg terug naar huis kwamen we langs de Télaga Harbour Marina jachthaven; een mooie gelegenheid om de ingecalculeerde overwinning in de Staatsloterij te doen materialiseren. [red: uiteindelijk hebben we uiteraard weer niks gewonnen, zelfs geen Mini].
Tapas eten in een jachthaven. Uitzicht op de bootjes. Blauwe luchten, blauwe zee. Heerlijk leven. Langkawi was leuk.