Onze favoriete locatie voor het avondeten: In Touch Restaurant. Hartman plastic tuinmeubulair en voeten in het zand op het strand van Haad Sairee (ontbijt en lunch doen we uiteraard elders). Morgen gaan we verhuizen naar een cottage voor een maand (voor 6000 Bath, dat is €133!!). Benieuwd of het een beetje leuk, netjes en schoon is voor die prijs - instant update: het wordt waarschijnlijk een her-verhuizing, want we hebben een beter en qua kosten vergelijkbaar nieuw en schoner appartementje/studio op de kop kunnen tikken. Voorts zal de planning zijn dat Ed op 3 maart naar Bangkok gaat om te fotograferen. Ik zal dan hard moeten studeren en vooral veel duiken maken.
zondag 28 februari 2010
Koh Tao
Onderweg naar Thailand
Nadat we dinsdagochtend 23 februari onze visums voor Thailand hadden opgehaald bij het Thaise Consulaat, zijn we direct met de taxi naar de grens van Maleisië en Thailand gegaan. De grens zijn we te voet overgestoken. Een kwestie van een brug oversteken en we waren in Thailand. Een bijzondere ervaring! Helemaal bijzonder was het om mensen met volgeladen brommertjes de brug over te zien steken en nèt voor de douane van Thailand, de goederen via de zijkant van de brug naar beneden gooiden. Daar stond dan weer een ander de dozen op te vangen. Ware smokkelaars dus! Badend in het zweet van het sjouwen met volle bepakking door de snikhitte, kwamen we bij het treinstation aan. We hadden geen rekening gehouden met een uur tijdsverschil tussen Thailand en Maleisië, maar het pakte positief uit: we konden nog met de trein van 11:30 uur mee naar Chumpon. Deze treinreis had echt iets van een ware ouderwetse rollercoaster. Alle ramen stonden wagenwijd open, dus het rijgeluid was gewoon 14 uur lang oorverdovend. Speciaal voor het diner werden de twee stoelen vóór ons 180 graden gedraaid, zodat we tegenover elkaar konden zitten. Met aan de ene kant van de trein de avondzon over de rijstvelden en aan de andere kant de Lime Stone Rocks, was dit toch wel een heel romantische ervaring.
maandag 22 februari 2010
Kota Bharu
Kota Bharu Central Market
…en wat dacht je van deze vriendelijke harige vriend (dan heb ik het niet over Ed) die zich tussen de pompelmoezen ophoudt?
En als je eenmaal in Kuala Tahan bent aangekomen...
Taman Negara... je moet er wél wat voor over hebben
Het cruiseschip naar Kuala Tahan. Nog geen 10 minuten na vertrek zaten we alweer vast in een zandbank in de stromende rivier. Na vele pogingen lukte de jonge kapitein het niet om zijn boot vol Aziatische en Europese toeristen te bevrijden. Uiteindelijk hebben de mannelijke toeristen hun leven moeten wagen en gezamenlijk de boot van de zandbank geduwd.
Uiteraard kon Ed niet stiekem blijven zitten. Eenmaal om 19:00 uur in Kuala Tahan aangekomen, hadden we de mazzel dat wederom onze, met zorg uitgekozen, slaapplaats nog beschikbaar was. Toen wisten we echter nog niet dat dit tevens de plek was van de volgende ‘crime scene’. De klamboe was met uiterste zorg rondom en onder het matras vastgezet, de ramen en deuren allemaal gesloten en de lichten uit. Ik ontstak de zaklamp en kroop als laatste door de opening van de klamboe, gauw het bed in. Vervolgens werden de ramen vanuit het bed, door de klamboe heen, weer geopend en de fan een tandje lager gezet; we waren klaar voor de nacht. Maar nog geen 5 minuten later, vloog de eerste insect al onze kamer binnen. Het was dan ook niet zomaar een insect, het was een enorme krekel van wel 5 centimeter lang. Uiteindelijk was niet zozeer de grootte alswel zijn geluid in decibel voor Ed het grootste probleem. Daar lag dat arme beest dan, klem tussen de muur onder het raam en ons bed. En maar ratelen en een schelle hoge pieptoon ten gehore brengen – alsof een modem contact probeert te maken met het internet, maar dan écht 10 keer zo hard! Mijn pogingen om Ed’s ergenis te verminderen en hem te adviseren te gaan slapen, hebben uiteindelijk tot niets geleid. Zo bleek toen ik, zo’n 25 minuten later, wakker werd van hard gestommel naast me in het bed. In het donker zag ik Ed op z’n knieën zitten, achterstevoren op het bed, met het matras omhoog en het moordwapen nog in zijn handen…zijn statief?!! “Schat, wat ben je aan het doen?”, vroeg ik hem. Waarop hij enigszins spijtig maar vooral opgelucht zei: “ Sorry hoor, ik heb het écht geprobeerd, maar ik kan niet slapen met dat gepiep naast mijn oren…”.
Modemkrekel - in de vakliteratuur bekend als Cicade.
zondag 14 februari 2010
Maleisische cultuur
Selamat tahun baru cina
zaterdag 13 februari 2010
Melaka
Business proposal for Mr Van Munster
Voor straf een dag extra
Shu aan het bier
Letterlijk en figuurlijk afgezet
Zaterdag 6 februari zijn we ’s ochtends om 9:15 uur vertrokken richting de andere kant van Tioman, namelijk het plaatsje Juara. We hadden een lift op de kop getikt voor het eerste stuk van de wandeling; voor 3 RM mochten we tot onderaan de berg mee met een kereltje op de brommer met zijspan. Ed in de zijspan en Shu bij het kereltje achterop om het gewicht eerlijk te verdelen… Bij de berg aangekomen, werden we netjes afgezet, maar dan ook écht afgezet! ’t Kerelje vroeg er nu 30 RM voor in plaats van 3 RM: “I sat thuhthlee, not thlee…”, zo legde hij uit in zijn beste Engels. Meer dan twee uur duurde onze klim over de berg om vervolgens in een echt paradijs aan te komen. Een totaal verlaten, zonovergoten, wit strand met wat palmbomen en een paar bungalowtjes. Helemaal niets te beleven en niets te doen, behalve genieten van de geluiden van de zee, de natuur, de warmte van de zon en ’s avonds je te verbazen over de vele Flying Foxes (soort grote vleermuizen) die van de ene palmboom naar de andere vliegen. Wij hebben ons heerlijk een bungalowtje op het strand toegeëigend bij Mutiara Resort. De volgende ochtend hoopten we met het zetten van de wekker om 05:15 uur de zonsopgang vanuit de zee te mogen bewonderen. Helaas was deze door de wolken niet zo mooi als gehoopt en ook nog eens véél later dan 5:15 uur… De terugkeer op ABC hebben we dit keer - zonder te worden afgezet - geheel op eigen benen via een jungletrack bereikt.
Van de ene maaltijd naar de volgende
Met een trolley door de jungle…
woensdag 3 februari 2010
Pondok Lodge
maandag 1 februari 2010
Kuala Lumpur...
Blogarchief
-
▼
2010
(146)
-
▼
februari
(16)
- Koh Tao
- Onderweg naar Thailand
- Kota Bharu
- En als je eenmaal in Kuala Tahan bent aangekomen...
- Taman Negara... je moet er wél wat voor over hebben
- Maleisische cultuur
- Selamat tahun baru cina
- Melaka
- Business proposal for Mr Van Munster
- Voor straf een dag extra
- Shu aan het bier
- Letterlijk en figuurlijk afgezet
- Van de ene maaltijd naar de volgende
- Met een trolley door de jungle…
- Pondok Lodge
- Kuala Lumpur...
-
▼
februari
(16)