Bekoorlijk Barça

Zoals gebruikelijk bij legendarische popartiesten, treden ook wij nog voor één laatste keer (in 2012) op. In een 

post op ons geliefde weblog welteverstaan. De reis die we dit keer maken, is te danken aan al onze fans die op ons hebben gestemd bij de verkiezing van de beste reisblog van 2012. De eerste prijs, twee tickets naar Barcelona, werd gesponsord door Skyscanner!

U zult bij het zien van de eerste foto al direct vertrouwd zijn met het beeld. Het eten staat nog steeds centraal bij ons. Aan de  lange bar van Kiosko Universal in de bekende Boqueria market, zit Shu op zaterdagochtend al aan de Gambas Plancha (in knoflook gegrilde grote garnalen) te knagen. Let ook op glaasje naast bord van Shu - drank om 11:30 uur?

Plotseling wordt ze afgeleid en vraagt ze zich af wat Ed voor ontbijt heeft besteld en of dat niet per direct van hem moet worden opgeëist. 

Gebakken vis met Spaanse [lees: slappe] patatten. Je zou het niet zeggen, maar Ed heeft toch heerlijk gegeten.

En om deze culinaire dag af te sluiten, namen we na het avondeten nog een lekkere Cava met de bekende verse pannenkoek bij Creps al Born.

Het nadeel van het vele eten is, dat je maag de volgende ochtend alweer om eten schreeuwt. Onze Ed die altijd een vooruitziende blik heeft, had al een ontbijtbuffet gereserveerd bij Tonka.

Rollend zijn we de kerk Santa Maria del Mar naar binnen gegaan waar we een hemelse generale repetitie van een jongenskoor bijwoonden. 

Gelukkig zijn wij ook erg sportief en houden we van een mooi potje voetbal: FC Barcelona - Atletico Madrid.

Speciaal voor alle Messi fans onder onze vrienden, sturen wij jullie dit mooie en geliefde shirt. 

Samen met nog 86.635 andere blije eikels, waren we getuige een 4-1 overwinning van Barça en van Messi's 89ste én 90ste doelpunt van dit kalenderjaar. 

Het clublied werd luidkeels ingezet toen de gladiatoren de arena betraden. De aanhang zwaaide enthousiast met de bijgeleverde vlaggetjes, net zoals wij met grote grijns zwaaien naar u, onze trouwe lezer. Tot snel, want niets is zo tijdelijk als een definitief afscheid!

Groeten áán Azië

870 dagen, 550 reisuren (zonder de vele wachttijden meegerekend) en 450 blogposts geleden, verlieten we op 31 januari 2010 het koude Nederland voor ons avontuur in Azië. Morgenochtend om 10:55 uur vertrekt onze vlucht vanuit Hong Kong via Moskou weer naar het mooie Amsterdam. Om deze fantastische reis en onvergetelijke ervaring af te sluiten, willen we op kleurrijke wijze de groeten áán Azië doen met interessante wetenswaardigheden.

De rode draad door de reis is toch wel heel duidelijk het vele en lekkere eten geweest. We hebben in totaal zo'n 1500 keer buiten de deur gegeten; slechts in de Filippijnen en in Sanya, China hebben we zelf gekookt.

Met in totaal 38 vluchten zijn we in staat geweest vele (kinder)gezichten van de Aziatische toekomst van dichtbij te mogen meemaken.

Voor het beleven van deze verschillende zonsondergangen, hebben we samen meer dan 15 paar teenslippers en 3 paar stappers versleten. Daarnaast hebben we ook 2 iPods en 2 MP3-spelers naar de maan [lees: zonsondergang] geholpen.

Al zou men aan alle 114 verschillende hostels of guest houses, waar wij ooit verbleven, vragen of zij Ed kennen, dan zou iedereen gelijk weten dat het om die grote man gaat met dat eeuwige en onvermijdelijke ruitjes overhemd. 

In totaal hebben we 10.619 foto's gedurende onze reis gemaakt (Ed's professionele camera's niet meegerekend). Maar we hebben de foto's van de enige bruiloft die we hebben meegemaakt, nooit eerder geplaatst. Onze fijne en vriendelijke Japanse duikcollega's Yumi en Tomo, die op 25 september 2010 op het nabijgelegen strand van Buddha View trouwden. Inmiddels zijn ze de trotse ouders van zoonlief Soma, die nu bijna een maand oud is.

Naast onze huiskatten, Poopsie en Arnold, bezit Koh Tao nog vele straathonden die allemaal een eigen stek of wijk hebben.

Na 164 duikstudenten te hebben gecertificeerd, kunnen we toch wel zeggen dat Chinezen één ding onderwater wél heel goed kunnen: poseren voor de camera (ongeacht of ze kunnen zwemmen, duiken of het masker vol water zit en ze half stikken in het zoute water!)

Met 336 duiken op Ed's naam en 454 duiken op die van Shu (de eerdere duiken niet meegerekend), kunnen we beamen dat de turtle een heel bijzondere relaxte vriend van ons geworden is.

Morgen keren wij dan dus weer naar huis met een spaarrekening die de helft lichter is dan het begin van de reis en na acht landen bezocht te hebben. De beren die eerder dit jaar in Kuala Lumpur te zien waren, vertegenwoordigen de landen: Nederland, Filippijnen, Singapore, Thailand, Maleisië, India, Indonesië en China (inclusief Hong Kong). Wij willen met deze blogpost in het bijzonder al onze trouwe lezers bedanken voor het volgen van onze belevenissen en avonturen. Voor ons is dit blog een mooi reisdocument geworden, maar zonder zoveel enthousiaste volgers, was het minder leuk geweest om het te schrijven. Tot snel in Nederland en wie weet tot schrijfs! 

Schatten

De Volksrepubliek China gaf in het recente verleden aan dat ze, als rechtsopvolger van het Chinese keizerrijk, de pacht over Hong Kong die in 1898 was verleend aan het Verenigd Koninkrijk, niet wilden  verlengen. Per 1 juli 1997 droeg het Verenigd Koninkrijk Hong Kong over aan China. Hongkong werd hierbij een Speciale Bestuurlijke Regio, waarin gedurende vijftig jaar niet dezelfde wetten gelden als in het communistische China. Dit wordt het idee van 'één land, twee systemen' genoemd. 

Voor ons betekent dit systeem dat we (nog) niet zonder visum van Hong Kong naar China kunnen reizen. Aangezien ons verblijf in Hong Kong te kort is om een visum aan te vragen, lijkt een bliksembezoek aan de familie en vrienden in Dongguan, China onder 'lichte spanning' te staan.

Maar gelukkig is voor onze schatten van vrienden Michelle, haar man A Hoi en San San, geen berg [lees: roltrap] te hoog om ons te ontmoeten. Het is simpel een kwestie van een dagje vrij nemen en vroeg je bed uit om in een paar uur naar Hong Kong af te reizen.

Uiteraard moet er dan wel ruimschoots efficiënt met de tijd worden omgegaan. Boodschappenlijsten, waardecoupons en kassabonnen om artikelen te ruilen verschenen in grote stapels uit de schoudertassen. 

Onderweg ontmoeten we nog een neef van A Hoi, die ons naar de meest ludieke Starbucks van Hong Kong bracht. Terwijl de jongens overleggen wat ze straks zullen bestellende, staan de meisjes te poseren om deze voorlopige laatste ontmoeting vast te leggen.

Hong Kong advertising

Iedere centimeter luchtruim, muur en wand in Hong Kong is voorzien van reclame-uitingen. We zijn gek op de stortvloed aan visuele prikkels, maar er zitten wat aanstootgevende beelden tussen.

Zo troffen we deze in de passage tussen twee metro haltes. Op het eerste oog een onschuldige, ietwat oubollige table-top foto van 'helende' Chinese artikelen.  

In het midden vooraan vinden we echter twee heerlijke gedroogde zeepaardjes. 

En iets rechts daarvan twee gedroogde haaienvinnen. Oei wat ene treurnis om dergelijke waar geadverteerd te zien. 

En wat dacht u van deze misleidende uiting op de voordeur van de Nike winkel? Na gisteravond kunnen we, niet geheel zonder genoegen, zeggen: 'No Cristiano, your time is NOT now'. Met de groeten van onze voormalige keuzeheer Bert.

Before and after

Terwijl ons hier de berichten van opeenvolgende Euro-crisissen bereiken, rollen de Hongkong dollars als nooit tevoren. Het Hong Kong devies: economie in de knel? Spend like hell! Zo werd er een setje Hong Kong dollars vrijgemaakt voor een opknapbeurt van onze favoriete verblijfplaats in de Parel van de Oriënt, Chungking Mansions. 

We halen nog even de herinnering voor u op. Zo zag de voorpui er uit in 2010. 

En zonder gekheid, dit is wat ze er van gemaakt hebben. Hier en daar een ledlamp, een likkie verf en het ziet er weer fris en knap uit.

Hong Kong part VI

We lieten Koh Tao achter ons en reisden via Bangkok naar ons lievelingsdorp in Azië: Hong Kong. We zijn hier samen voor de zesde keer. Nog steeds verbazen we ons over de snelheid van de roltrappen en de aangeboren creativiteit van de sluwe Honkie wanneer het gaat om het vinden van een plekje om zijn reclamebord, -banner of billboard in je blikveld te monteren. 

Na te zijn ingecheckt bij ons favoriete Garden Guesthouse (vanwaar die naam; er is geen grasspriet te bekennen in deze betonnen kolos), zijn we linea recta naar de Dim Sum Hut gesneld voor een shot rice rolls en shrimp dumplings. Welkom thuis!

Maar Hong kong is meer dan roltrappen, reclame-uitingen en eten. Hong Kong is ook de geboortegrond van Shu's mama. Zodoende maakten we ook ruimte in ons reisschema vrij voor de familie. Neef Raymond, zijn drie maanden zwangere vrouw Cherry en hun zoontje Rex nodigde ons uit in hun nieuwe appartement. 

Bye bye, zwaai zwaai!

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Na drie maanden van duiken en duikles geven, studeren en examens maken, rondrijden op de brommer en stevig wandelen over de berg, vrienden ontmoeten en lekker eten, verlaten wij ons geliefde eiland Koh Tao.

In gedachten zullen we nog vele malen over de verschillende boten klauteren - het meest gevaarlijke gedeelte van het duiken - om op onze favoriete big boat van Buddha View te komen.

Het white board van Buddha View - waar de duiklessen van de verschillende duikinstructeurs staan ingedeeld - zal voorlopig de namen van onze Ed en Shu moeten missen. 

Shu hoeft lange tijd niet met de handen in het haar te zitten hoe aan niet zwemmende Chinezen duikles te geven.

Ed zal even geen logboeken meer hoeven af te tekenen tegen de tropische achtergrond op het terras van het Buddha View Café. 

De onvergetelijke zonsondergangen zullen nog lang in onze herinneringen blijven. 

Wij zagen voor de laatste keer de zon ondergaan in Koh Tao en doken bij duikstek White Rock de nachtelijke wateren van de Golf van Thailand in. 

Turtles in the mist

We voorzien menig moment van mijmerend dagdromen wanneer we weer in de file op de A2 staan. Onze gedachten zullen nog vaak de diepte in dalen, langzaam zwevend in het blauw van de Golf van Thailand.

Ook onze lieve (duik)vriendin Anne keert weldra terug op Nederlandsche bodem. We zagen met haar de walvishaai en topten het glas op de valreep nog even af met een lunchende schildpad die - oh melancholie - langzaam werd opgeslokt door de mist.

Titus Turtle

Na weken van storm, regen en zwaar weer rondom het eiland Koh Tao, is eindelijk de vertrouwde tropische zon en de rustige heldere zee weder gekeerd.

Goedgehumeurd sprong Shu met een grote plons gisterenochtend bij de duikstek Hin Pee Wee om 08:15 uur het water in. Nét voor het opstijgen werden we weer even herinnerd waarom ons geliefde eiland Koh Tao heet: het eiland van de schildpad.

Dit is Titus Turtle met zijn twee Cobia vriendjes. Gezien de naam van dit eiland zou je denken dat het hier stikt van de Green Turtles, maar de laatste maanden zijn er maar drie Turtles gespot rondom Koh Tao; twee bij de duikstek Hin Pee Wee en één bij de duikstek White Rock.  

Dagje vrij

Eens in de zoveel tijd hebben we een paar daagjes vrij op het tropische Koh Tao. Afgelopen weekend kwamen de dames van het eerder geplaatste blog 'Team Mermaid', aangevuld met de lieflijke Anmara, vanuit Bangkok ons weer een bezoekje brengen. We planden wat vrije uren voor een tour de île. 

Van links naar rechts Ed's Angels: Anmara, Anne, Shu, Inge en Kimberly. Hoe krijgt hij het toch voor elkaar?

Toen de dames eenmaal per catamaran waren vertrokken - om weldra weder te keren - konden we ook nog tijd vrij maken voor wat fundives. We daalden af en troffen direct deze prachtige nudibranch. 

Deze Hermit crab weigerde zich te vertonen voor de camera. Shu wilde hem nog uit zijn huis peuteren, maar Ed haalde haar over om hem ook maar van zijn vrije dag te laten genieten. 

Onze verse Open Water Scuba Instructors!

Na meer dan twee weken van hard werken en studeren, stress en opwinding, brak eindelijk de laatste dag van het Instructor Exam (IE) aan.

Terwijl Julia, Bart, AJ, JP, Ali, Nedal en Wei op de taxi zaten onderweg naar het Koh Tao Regal Resort voor de zwembad presentaties van het IE, volgden Marco, Chris, Ed en Max op hun bromfietsen.

De eerste dag van het IE in hetzelfde resort was slechts twee dagen geleden, maar bij het zien van dit prachtige zwembad met zeezicht, leek dat veel langer geleden.

De Buddha View groep had hun eigen kleine hoekje bij het zwembad.

Iedereen begon de duikuitrusting op te tuigen en zich klaar te maken voor het laatste gedeelte van het IE.

Irene – Max’ vriendin - en Shu waren het ideale voorbeeld voor alle partners door er de gehele tijd aanwezig te zijn.

Na de zwembad presentaties en vaardigheden demonstraties verzamelde iedereen zich bij de eindceremonie om de verlossende woorden te horen: "Fantastisch gepresteerd, jullie hebben allemaal het IE gehaald!"

Wei was Buddha View’s eerste kandidaat die zijn certificaat in ontvangst nam.

Julia scoorde eindelijk tweemaal een 5.0 wat haar zo gelukkig maakte dat ze spontaan in de armen van examinator Hans sprong. Hij leek er totaal geen problemen mee te hebben.

Nedal was erg blij en tevens opgelucht.

Het was lastig voor de fotografe van Shuba Diving om dichter bij JP te komen, maar gezien zijn pose, heeft iemand anders zijn trotse blik al gevangen.

Terwijl Bart poseerde voor een andere fotograaf, vroeg Ed zich af wanneer zijn naam zou worden omgeroepen.

Ed haalde het met vlag en wimpel en keek gelukkig wél in de juiste camera.

Max kon amper wachten op zijn certificaat, maar hij moest eerst nog wat geduld opbrengen voor de aardige woorden van examinator Rob.

Ali was de laatste die zijn certificaat mocht ontvangen. De oplettende lezer zou zich nu afvragen over AJ. Toen AJ naar voren liep om zijn certificaat in ontvangst te nemen, stond er een zooitje zeer blije mensen voor de fotografe te springen, waardoor zij AJ miste. Excuses hiervoor.

Vijfenveertig gloednieuwe Open Water Scuba Instructors voor de maand mei IE op Koh Tao.

De twee enige meisjes van Buddha View's kandidaten maakten gebruik van de situatie om met hun kanjers van Course Directors op de foto te mogen.

Proficiat voor Buddha View's negen verse 
Open Water Scuba Instructors!

Ed liet een speciale manier zien hoe én een foto te nemen én tegelijk op diezelfde foto te staan.

Nog één keer: gefeliciteerd iedereen, die betrokken is geweest bij deze IDC en IE!

Om de Course Directors Chris and Marco te bedanken en te feliciteren, had Shu een kleine speech namens de hele Buddha View groep voorbereid.

Tot ieders verrassing bleek Shu's speech een zeer vermakelijke IE briefing, presentatie en demonstratie te zijn.