dinsdag 25 augustus 2015

Van Singapore naar Cebu

Nog voordat de wekker vanmorgen om 4:45 uur af ging, waren we al alive and kicking. Blij en opgetogen stapten we in de taxi om het laatste stukje naar de Filipijnen af te reizen.
Het vliegveld Changi in Singapore heeft veel te bieden: van bioscoop tot entertainment decks waar je vouchers kunt winnen voor make-up monsters, gratis thee en korting op koffie kunt krijgen. Er is zelfs een hele reclame zuil ingericht speciaal voor Shu!
Op het buitenterras is er een echte zonnebloementuin.
Shu kan het haast niet geloven: ze zou bijna denken dat er 'Made in China' op de bloemen staan.
Na drieënhalf uur vliegen, zien we in de verte het eiland Bohol liggen en bevinden we ons boven het eiland Cebu. Het is dan eindelijk bijna zover... Philippines Siren, here we come!

maandag 24 augustus 2015

Jamez

We kwamen aan in Singapore en dan moet er gegeten worden. Want Singapore is dé hotspot voor vooruitstrevende fine-dining en hogeschool smaakbeleving. En wat is er nou leuker dan met een bevriende Singaporees te gaan eten in één van Singapore's beste Vegetarische restaurants? We contacten Jamez en de afspraak was gemaakt.
Jamez is een fijne oud duikcursist van Shu en vegan in hart en nieren. Hij leidde ons naar Herbivore, tot voor kort bekend onder de naam Zen: een vegetarisch sushi restaurant; kom daar maar eens om in Nederland. We hebben nog een lange weg te gaan.
We aten onze stokjes er bijna bij op. Lieve mensen, wat een genot. 

Inside out

Shu moest en zou naar de waanzinnig enge film Inside out. Ed ging alleen akkoord op voorwaarde dat we de Special De Luxe Platinum Seats zouden nemen in de bios in Bali.
Zo gezegd, zo gedaan. Super riante lederen fauteuils die te transformeren zijn in ligstoelen.
Het meegeleverde dekentje was iets te kort, maar Ed heeft het overleefd. Check hier de trailer van de film, maar wees gewaarschuwd!

vrijdag 21 augustus 2015

Unter Wasser

We zitten momenteel in Bali en zijn onderweg naar Cebu op de Filipijnen om ons te vervoegen op de Philippines Siren. Dit is de laatste uit de inhaal-serie van posts over onze tijd op de Indo Siren in Komodo. De foto credits gaan weer naar de Oostenrijkse Werner Thiele van Waterworld die met ons meereisde op onze vierde trip. Een kleine selectie van het ongelofelijke onderwaterleven.
Deze octopus ging er op hoge poten vandoor.
Een Ornate Ghost Pipefish.
Een Painted Frogfish - in zijn/haar witte fase.
Een zeer zeldzame Rhinopia, of Leafy Scorpionfish.
De Frogfishes zijn Ed en Shu's favorieten en deze Hairy Frogfish in het bijzonder. Shu zag hem niet, want dook deze duik op Wainilu niet mee, maar Ed was van de partij.
Deze elegante Ladybug is in werkelijkheid zo'n drie millimeter groot. Onder water zie je er dus geen zak van en je gaat het beestje pas waarderen wanneer je de foto's opblaast.
Nog maar eentje van een Frogfish. Is het geen schatje?
Een Emperor Shrimp op een Nudibranch.
Af en toe vloog er wat groots voorbij, zoals de flapperende Manta Rays.
De snuit van een Halimeda Ghost Pipefish.
Een Bobtail Squid; weer zo'n mini creatuur. Die dingen op zijn kop zijn zandkorrels.
Een Zebra Crab in een Fire Urchin.
En we sluiten af met een Burrfish, nog zo'n knapperd. We hebben genoten van Komodo en kijken uit naar het onbekende in de Filipijnen. Zin in!

Komododrone

De eerder genoemde Werner Thiele van Waterworld had nogal wat speeltjes en gadgets meegenomen naar onze boot. Zo ook een ware drone met camera. Met wederom de foto credits voor Werner. Hieronder wat spectaculaire beelden van onze trip door Komodo National Park.
Gili Lawa Darat bij zonsondergang. Hier ligt de boot geregeld voor anker en hier doen we Bintang on the Beach walks.
Nusa Kode, het meest zuidelijke puntje van onze trips. Hier staan wereldberoemde duiksites als Cannibal Rock en Yellow Wall op het menu.
Sails up en drone up. Het ding kan 3 kilometer ver en 500 meter hoog en dan krijg je dus zo iets in beeld.
Niet mis toch die beelden van een ware Komododrone? 

Let's go diving!

We gingen naar Komodo om te duiken. Na een aantal duiken op de diverse locaties werden we ingezet als diveguides en leidden we de groepen langs al het moois onder water.
Ed werd al snel opgenomen in het illustere gezelschap van het diveteam. Daar houden ze er zeer eigenaardige rituelen op na.
We duiken vanaf dinghies die pendelen tussen de Indo Siren en de dive site. Bij vertrek een laatste check of we alles hebben en dan gaan we fluitend op pad.
Dinghy driver Fendi - too cool for school - en Ed's duikteam, vader Tassilo en dochter Karoline op weg naar Cannibal Beach in Nusa Kode. Hou je vast!
Iedereen klaar? Duiken maar. 

Transfer naar Philippines Siren

We hebben vier trips gedaan op de Indo Siren. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat we in totaal acht trips in Komodo National Park zouden doen. Na vier trips worden we echter overgevlogen naar de Filipijnen om in te schepen op de Philippines Siren. Er zijn wat dingetjes met Indonesische visa en zo. Niet getreurd, een geweldige kans om ook de Filipijnen te zien en de boot en crew aldaar te leren kennen.
We zullen de fijne crew van de Indo Siren missen. Duikgids Ungke niet als minste.
En duikgids Inyo, man-met-een-hart-van-goud, hopen we in de toekomst ook zeker nog te treffen.
Van hardwerkende Hendra, het jongste lid van de crew en daardoor aldoor het haasje, moesten we al eerder afscheid nemen. Hij vertrok al na trip drie, maar we vergeten hem, en de andere leden van de crew niet. In wisselende samenstelling: Hasbiah, Defli, Ketut, Ruslan, Arfan, Ane, Ciska, Fendi, Bambang, Adri, Gusti, Joe, Ungke, Inyo, Rahman, Andre, Kathy.
Shu's pak hangt te drogen voor de reis naar de Filipijnen.
Shu's duikstation voor de afgelopen 40 duikdagen. De spullen zijn inmiddels ingepakt en we zijn nu op Bali. Zondag 23 augustus vliegen we naar Singapore en op 25 augustus arriveren we op Cebu - klaar voor een nieuw avontuur!

Sails up

Terwijl iedereen in Nederland zijn Helly Hansen jas afstoft om vervolgens naar SAIL Amsterdam af te reizen, wordt er in den Koloniale Oost natuurlijk gewoon hard doorgewerkt op échte schepen. Daar waar de boten nog van hout zijn en de mannen van staal.
De Indo Siren vaart op de motor, maar iedere trip hijsen we de zeilen om al de grandeur van de boot te tonen. Bij het commando 'Sails up' rennen blote Indonesische voetjes de ladders op en de masten in.
Met man en macht wordt er aan allerlei touwen, waarvan ondergetekenden de namen niet kennen, getrokken en weldra ontvouwt het blauw zich.
Duikgids Ungke heeft ook verstand van het hijsen van zeilen. In tegenstelling tot Shu en Ed heeft hij wél enig idee waar hij mee bezig is.
Fendi, in het dagelijks leven dinghy (zodiac) bestuurder, is het aapie van het stel. 54 kilo schoon aan de haak, een ware Indonesische klimkunstenaar.
Lachend en met zijn ogen dicht vliegt hij de ladders op en komt hij tenengrijpend via de mast weer terug naar beneden.
Voila. We zouden ons niet hoeven te schamen tussen de jongens in Amsterdam, al zeggen we het zelf.
Uiteraard zouden we met heel veel liefde aansluiten in de botenparade van SAIL Amsterdam. Maar het ronden van de Kaap en de tegenwind richting Mokum ontmoedigde ons ietwat. We strijken de zeilen en wensen alle lieve vrienden en familie een behouden vaart en een geweldige SAIL. 

Let there be dragons

Onze vierde trip door Komodo National Park op de Indo Siren was een charter van een Oostenrijkse reisagent. De boot was volledig gevuld met gasten die via Werner Thiele's organisatie Waterworld hadden geboekt. Werner is een fervent fotograaf en leverde ons een USB stick met beelden. We mochten ze gebruiken met als voorwaarde dat we zijn naam en organisatie noemen. Bij deze; de credits gaan naar Werner.
Stelletje druktemakers die Komodo draken.
Op Rinca eiland leven ongeveer 2000 van deze jongens en meisjes. Ze kunnen 60-70 jaar oud worden en de mannetjes hebben twee snikkels. Verder nog vragen?
Dit was de Waterworld groep. Een Oostenrijks cq. Duitstalige week, met voor de verandering een zooitje kids aan boord. In vele opzichten een trip to remember. 

Leticia

Het hoofdkantoor van World Wide Dive and Sail - de moedermaatschappij van de Sirenfleet - huist in Phuket in Thailand. Een heel apparaat aan IT, Sales, Operations, Backoffice en Marketing collega's is daar dagelijks hard aan het werk om er voor te zorgen dat de gasten op de schepen een ultieme liveaboard/duiksafari kunnen beleven. Om te zien waaraan iedereen werkt mogen alle medewerkers jaarlijks met een partner of vriend(in) een Siren trip doen op kosten van de baas. Geinige secundaire arbeidsvoorwaarde dunkt me. Wellicht is het een interessante optie bij de huidige CAO onderhandelingen voor de Nederlandse politie.
Onze fijne Marketing collega Leticia verblijde ons met haar aanwezigheid op onze tweede trip door Komodo National Park. Ze nam haar camera mee en schoot een paar honderd beelden voor later gebruik. Een kleine selectie van haar foto's vindt u in deze post. We beginnen met de onvermijdelijke zonsondergang.
De duikbriefings worden gegeven in de 'dining area'. Hier is het de beurt van Shu: 'We go in, and swim around and than we go out again. Okay? Let's go!'
Iedere gast heeft zijn of haar eigen duikstation voor de hele trip. Dat wil zeggen een plek waar al je duikspullen liggen en waar je voor iedere duik je uitrusting kan aantrekken zoals de Argentijnse Irene, Leticia's reisgenoot en vriendin in Phuket, hier toont.
John, onze gast uit de US, heeft eenzelfde discutabele voorkeur als Shu wanneer het gaat om kleur van het duikpak. Batman & Robin of Peppi & Kokki; u mag het zeggen.
In de regel worden er vier duiken op een dag gedaan, waaronder één avondduik. Hier vertrekt een stel diehards voor de duik in het zwarte diep.
Nog maar even een zonsondergangetje, het blijft immers een selectie van fijne vakantiebeelden.
Het dagelijkse schema van opstaan, klein ontbijt, duik 1, groot ontbijt, duik 2, lunch, duik 3, snack, duik 4 en dinner wordt voor uw gemak met tijdsindicatie weergegeven op een whiteboard in de 'dining area'.
En het 'Dive log' met de bezochte duiksites staat op een ander whiteboard.
Aan het einde van de trip toasten we onze complementary cocktails op het zonnedek.
En na de cocktails de onvermijdelijke, maar o-zo-blije groepsfoto met gasten en de crew.
En dit - rechts in beeld - is de lieve schat. Leticia, een Spaanse schone met een heerlijk aanstekelijke lach die de hele dag te horen is.