Na bijna een maand rondreizen samen met Shu en Ed zie ik [red: Maarten van Münster] het als mijn nobele plicht, Peter R. de Vries gaat tenslotte binnenkort met emeritaat en heeft het druk zat met andere zaken, om mijn waarde medelezers te wijzen op hoe het hier in Azië er ECHT aan toe gaat. Tenslotte blijkt uit alle voorgaande blogs dat er druk wordt gewereldreist met alle onderhavige spannende avonturen (ter land, ter zee en in de lucht is er niets bij), de werkelijkheid is toch echt iets anders. Denkt u de spannende Kenan Raven/Arend Langenberg voice over stem er maar even zelf bij, dan neem ik u mee in mijn verslag van de afgelopen paar weken.
Hier vindt u Het Gelukkige Paar in "ontspannen" toestand lekker een boekje te lezen, maar helaas was uw nederige scribent even zelf te druk om foto's te maken tijdens een van de vele DVD-avondjes om hier getuigenis van te kunnen geven. Zelf druk met mee te kijken naar DVD inderdaad, maar dat mag de pret niet drukken.
Achter de schermen is Shu Ming druk bezig met het opzetten van haar tampon imperium (u leest het goed). Met een smoes om even een foto te maken "van de zonsondergang" bent u getuige van de eerste stappen hierin. Met die VOC mentaliteit zit het wel goed dus.
Een van de meest bedreven activiteit tijdens het reizen is... u raadt het al, de non-activiteit; het wachten zo u wilt. Op bussen, vliegtuigen, boten, duikmeesters die je mee moeten nemen, restauranthouders die drukker bezig zijn met de twee vrije blonde Duitse schonen dan met jouw anderhalf uur oude bestelling... Een herkenbaar beeld voor u waarschijnlijk, maar dat is wat reizen reizen maakt, en vakantie verkansie!
Als je de geleende Quest du jour al twee maal hebt gelezen, moet je je tot het oud Tibetaanse onderstebovenlezen wenden om de allerlaatste vreugde eruit te persen. Een kunst die Ed inmiddels volledig meester is.
Dit is niet de met walvisvoorhuid beklede troon van ons aller Chinese prinsesje (die wordt nog nabezorgd als Het Gelukkige Paar weer in Nederland is) maar als voorschot daarop geniet Shu nog eventjes van haar dagelijkse massage... Omdat Ed er eventjes niet bij was heeft het hotelpersoneel rechts onderin een passende foto van een ander gelukkig paar erbij geplaatst, omdat ons aller prinsesje geen seconde verstoken mag blijven van dat gelukzalige gevoel van valentijsdag.
Mocht u nog niet het genoegen hebben gehad om u te laven aan het Mandarin Oriental Concept (en Concept mag met recht met een hoofdletter worden geschreven) dan ziet u hierboven de resultante van 4 uur onderdompelen hierin. Onbeperkt buffeteren (als het nog geen werkwoord was, dan is het nu bij dezen zo) met oneindige schalen eten in de meest luxueze setting die er maar mogelijk is. Iets wat Het Gelukkige Paar zich "één maal in de zoveel tijd veroorlooft" maar in werkelijkheid...
Uiteraard niets wat hen niet wordt gegund, en in plaats van het programma dat ontmaskert, aanklaagt en vooral heel-veel-doorzeurt-over-hetzelfde is deze guestblog juist bedoeld om, aan de andere kant van het spectrum, de achterblijvers te laten zien dat het meer dan fantastisch met Het Gelukkige Paar gaat. Ondanks dat de reis (tot ons aller ongenoegen uiteraard) iets langer duurt dan gepland vermaken zij zich nog steeds met, maar vooral om, elkaar. Hartverwarmend. Uw gast-inktkoelie tekent af voor vandaag, en deze vakantie, en waagt zich morgen weer naar Siberie aan het Mediapark, maar niet zonder en plein public Het Gelukkige Paar te bedanken voor een onvergetelijke maand.
In één week tijd braken zowel Shu als Ed respectievelijk een kroon op een Chinese maankoek en een kies op een smaakloos dessertkoekje. Aangekomen in Kuala Lumpur togen we richting een bonafide dokter gigi [red: tandarts] voor een rappe reparatiebeurt van de kunstklappers.
Ed's kiesprobleem was met wat stopverf en een rolletje plakband snel verholpen. Ons Aziatische keizerlijke prinsesje - hier neergevleid op een lederen troon in de wachtruimte van de tandarts - verdient natuurlijk niet minder dan een 100% porceleinen kroon. Zeer veelvuldig tandartsbezoek met eindeloos passen en meten was het gevolg.
Vandaag was echter de grote dag: de kroning van Hare Doorluchtige Keizerlijke Hoogheid Shu de Eerste.
Nummer 46 rechtsonder was de gelukkige. Ondanks de verkeerd gespelde naam op de mal past hij prachtig.
Dokter Eileen Hana is overigens de aller liefste en zachtaardigste tandarts ooit en ze draagt de hipste hoofddoeken van Kuala Lumpur en omstreken.
Hier ligt voor een kleine 450 Eurotjes aan tijdelijk en blijvend porcelein in een steriel schaaltje. Nog een koopje, want in Nederland ben je heel wat meer kwijt voor zo'n knappe kroon.
Shu's eerste reactie bij het zien van haar nieuwe aanwinst: 'Ik hebf vwel vweer zin in zo'n lekkele maankoek'.
