Het leven van een semi-legaal is niet altijd makkelijk. Onze 'rampspoed' is niet te vergelijken met de echte (economische) vluchteling. Wij zoeken gewoon de mazen van de wet. Regelgeving rond de verschillende visums is - ook in Thailand - een studie waardig. Arriverend via luchthaven krijgt men een visum on arrival voor dertig dagen. Via land vanuit Maleisië zestig dagen. Heen en weer naar Birma levert vijftien extra dagen verblijf op. Dan zijn er nog multiple entry visums, studentenvisums en regels rond een maximum verblijf van negentig dagen binnen een tijdsbestek van zes maanden. Volgt u het nog? Waar het op neer komt is dat we zo eens in de twee maanden het land uit moeten voor een nieuwe sticker en bijbehorende stempel in het paspoort. Kort en goed: drieëntwintig uur brommer, boot, minibus, nachttrein, brommertaxi en taxi heen. Paspoort afgeven bij het Thaise consulaat. Overnachten, paspoort ophalen en weer drieëntwintig uur taxi, brommertaxi, minibus, nachtbus, boot en brommer terug. Op en neer naar Maleisië.
Ed past ternauwernood in de bedstee van de nachttrein.
Wel lekker zo'n grote airco tijdens een trein, brommer, boot annex wandeltocht door de binnenlanden;)Hier zitten we midden in een hittegolf dus als jullie weinig reactie krijgen dan leven we in jullie dagelijkse temperatuur!
BeantwoordenVerwijderenGroeten,
Martin
Veelplezier maandag bij de volgende ronde.
Hai zwoegers,
BeantwoordenVerwijderenEen avontuurlijk leven is zo af en toe zwaar te noemen, maar zoals m'n geliefde oudste zoon het opmerkt, Holland is hot, hot! Op dit moment ligt Jan helemaal gestrekt op zijn 190 bank van de caravan, iets royler dan Ed, met de ventilator op hem gericht en hij poogd een dutje te doen.Ik had alles voor hem geinstalleerd want ik zal aankomen dat hij op zijn schaduwplekje achter de caravan werd lekgestoken door de muggen. Ja..., wij wilden tocht ZOMER! Daarom laten wij ons de aardbei'tjes met slagroom goed smaken en brachten wij vanmorgen in alle koelte (10.00 uur) een bezoek aan 3 open tuinen die er werkelijk schitterend bij liggen.
Kleuren paars, rose, knalrood van de papavers!
Dat is genieten! Het is nu ook een beetje feest want Eduard van de Laan is burgemeester van Amsterdam geworden, als Rijnsburgs jongetje werden zijn luiers door tante Jannie verschoond,zij mocht hem verzorgen in het drukke doktersgezin, apotheek aan huis en 6 kinderen! Hoe deden zij dat? Goed organiseren heeft Eduard dus al vroeg geleerd! Wij zijn blij met onze dorpsgenoot!
Nu ga ik even uitblazen en ik denk aan m'n bijzondere geliefde zoon Ed en zijn dappere Shu Ming..., want zij doen het toch maar allemaal en houden het samen vol! Bick (steun) kissis! Ma'tje