Kloppende hartjes

Zoals in Nederland vandaag bij velen de hartjes vol verwachting kloppen, zo klopten onze harten ook bij het idee om eindelijk weer in de metropol Kuala Lumpur aan te komen. Het water liep al uit onze monden en onze magen trokken al bijna vacuum bij het idee van de maaltijden die op ons stonden te wachten.

Speciaal voor Ed boekten we weer Guesthouse China Town II, midden in Jalan Pentaling, schuin tegenover de Chinees waar men iedere dag een groot vegetarisch buffet opdient. Maar wat een teleurstelling, de toko blijkt gesloten te zijn en staat nu te huur.

Dan maar naar de Midvalley Mall voor een overheerlijk stokbrood of donkerbruin brood met knapperige korst bij de Delifrance met een lekker Frans kaasje bij de Carrefour. Ed kijkt hier nog enigszins verbaasd maar in werkelijkheid probeert hij zijn tranen te verbergen.

Want zowel de Delifrance als de Carrefour zijn overgenomen door plaatselijke winkelketens.

En wat ons bijzonder opviel, is dat er nergens iemand te bekennen was. Twee locals, een bewaker en Ed [lees: een buitenlander] bij de dertig lege kassa's.

Tot onze verbazing stonden er buiten de grote supermarkt twee lange rijen mensen en kwamen er via de roltrap nog meer mensen aan.

De supergoede wisselkoersen bleken bij de meeste locals de harten sneller te doen kloppen en uiteraard hebben wij ons netjes achter de lange rij aangesloten.