skip to main |
skip to sidebar
Epische busreizen
We hebben het tot nu toe een beetje kunnen vermijden: het standaard stoere geklaag en gezeur van de verstokte reizigers over die eindeloze wachttijden op treinstations, het onvermijdelijke op elkaar geprakt zitten in minibusjes en die epische dagenlange busreizen over rampenwegen. Daar komt nu een einde aan. We moeten namelijk even wat kwijt over reizen per bus door de Chinese provincie Sichuan.
Zo begint elke busreis: lachend, vol goede moed, hoopvol op weg naar nieuwe avonturen.
Maar na drie uur centrifugeren over onverharde wegen drentelt Ed na een pitstop behoorlijk vooraleer hij zijn plaats in de bus weer inneemt.
We volgen momenteel het zuidelijke gedeelte van de Sichuan-Tibet Highway. Niet highway als in: snelweg, maar als in: hoge weg. De bussen trotseren ongekend steile wegen en toppen bergpassen van wel 4660 meter. Daarom dient er af en toe gestopt te worden om de oververhitte bussen aan te sluiten op ijskoud koelwater, direct van bergrivieren.
We plaatsen omwille van uw goede gemoed en levenskracht slechts een exterieur foto van een Chinees toilet. Het interieur ziet er ongeveer zo uit: nummer 1 en nummer 2 in hetzelfde gootje, toiletpotten, -deuren en/of -hokjes bestaan niet in dit universum - dus u bent fijn getuige van de intiemste kunsten van uw buurman - en de schoonmaker werkt alleen op 29 februari.
Het gemiddelde Chinese wegrestaurant heeft meer weg van een gevangeniskantine uit een seventies B-film, dan van een schoongeschropte AC-vestiging.
In Nederland wordt nog wel eens gesproken over de schadelijke gevolgen van fijnstof. Even een scène uit het bustraject Kangding - Litang van de Sichuan-Tibet Highway: schattige varkens zoeken fijn in het stof naar eten.
Er passeert een vrachtwagen die zich het stofdal uit ploetert.
Vervolgens is dít het zicht voor enkele minuten. Overigens is het ín de bus niet veel beter. Ondanks de hermetisch gesloten ramen snuit men na een busreis minstens vijf snoetendoekjes vol stof.
Maar zo is hier 'the circle of life': vrachtwagens hoesten roet en werpen stofwolken op en varkentjes zoeken naar eten.
Tenslotte nog even een vraag uit het Chinese theorie-examen voor het D-rijbewijs. U nadert met uw volle bus, op een onverharde weg vol met gaten een haarspeldbocht. Er is geen adequate vangrail en het dalingspercentage van de té smalle weg bedraagt 13%. U wilt de vrachtwagen voor u, langs deze afgrond, rechts inhalen. Mag dat? [correcte antwoord: uiteraard]
Zo begint elke busreis: lachend, vol goede moed, hoopvol op weg naar nieuwe avonturen.
Maar na drie uur centrifugeren over onverharde wegen drentelt Ed na een pitstop behoorlijk vooraleer hij zijn plaats in de bus weer inneemt.
We volgen momenteel het zuidelijke gedeelte van de Sichuan-Tibet Highway. Niet highway als in: snelweg, maar als in: hoge weg. De bussen trotseren ongekend steile wegen en toppen bergpassen van wel 4660 meter. Daarom dient er af en toe gestopt te worden om de oververhitte bussen aan te sluiten op ijskoud koelwater, direct van bergrivieren.
We plaatsen omwille van uw goede gemoed en levenskracht slechts een exterieur foto van een Chinees toilet. Het interieur ziet er ongeveer zo uit: nummer 1 en nummer 2 in hetzelfde gootje, toiletpotten, -deuren en/of -hokjes bestaan niet in dit universum - dus u bent fijn getuige van de intiemste kunsten van uw buurman - en de schoonmaker werkt alleen op 29 februari.
Het gemiddelde Chinese wegrestaurant heeft meer weg van een gevangeniskantine uit een seventies B-film, dan van een schoongeschropte AC-vestiging.
In Nederland wordt nog wel eens gesproken over de schadelijke gevolgen van fijnstof. Even een scène uit het bustraject Kangding - Litang van de Sichuan-Tibet Highway: schattige varkens zoeken fijn in het stof naar eten.
Er passeert een vrachtwagen die zich het stofdal uit ploetert.
Vervolgens is dít het zicht voor enkele minuten. Overigens is het ín de bus niet veel beter. Ondanks de hermetisch gesloten ramen snuit men na een busreis minstens vijf snoetendoekjes vol stof.
Maar zo is hier 'the circle of life': vrachtwagens hoesten roet en werpen stofwolken op en varkentjes zoeken naar eten.
Tenslotte nog even een vraag uit het Chinese theorie-examen voor het D-rijbewijs. U nadert met uw volle bus, op een onverharde weg vol met gaten een haarspeldbocht. Er is geen adequate vangrail en het dalingspercentage van de té smalle weg bedraagt 13%. U wilt de vrachtwagen voor u, langs deze afgrond, rechts inhalen. Mag dat? [correcte antwoord: uiteraard]
Om de ultieme spirituele ervaringen te delen moet je dus sidderen en beven, of gewoon je ogen een paar uur dicht doen je komt in iedergeval beneden!
BeantwoordenVerwijderenNou, ik vind het nogal wat, de Franse Pyreneën is er niets bij. Wij bewonderen jullie moed en oprechte interesse, na enkele uren deze toestanden doorstaan en je bent geradbraakt!
Uiteindelijk kom je dan in een heel andere omstandigheden tercht, op "het dak van de wereld", de knappe koppies van de monnikken zingen de mantra's en zo wordt je erbij betrokken.
Voor de vrede in de wereld en troost en steun voor mensen die kracht en liefde nodig hebben.
Wij denken aan Vader Jack die de strijd voor zijn leven is aangegaan en we blijven met hem verbonden!