Ed werd inderdaad direct herkend en we werden warm ontvangen.
Er was echter zeer verdrietig en schokkend nieuws. Het schoolhoofd en toenmalig gastheer Azhari is in 2006, op 40-jarige leeftijd na een kort ziektebed aan een nieraandoening overleden.
Het nieuws dat er twee buitenlanders voor de klas staan ging als een lopend vuurtje door de wijde omgeving van Pariaman. Het resultaat was druk bezochte lessen. Zo hebben we zelfs een middag voor een klas van meer dan honderd studenten gestaan.
De leeftijd van de studenten varieërt tussen de acht en twintig jaar. Klassikaal worden woorden en zinnen opgedreund en wie niet goed genoeg meekomt met de rest van de klas, moet voor straf op de stoel gaan staan.
Nieuwe woorden in het Engels worden overgeschreven van het bord. In deze les werden verschillende beroepen in het Engels geleerd.
Is het niet grappig te zien hoe gedisciplineerd deze jongen alles zomaar van het bord overschrijft? Zou hij over een maand nog weten wie of wat toch ook al weer “Rutte” is?
Lieve Ed en Shu Ming,
BeantwoordenVerwijderenWat aandoenlijk is dit, hier springen de tranen spontaan van in m'n ogen. Verdrietig dat
Azhari zo jong is overleden. Niertransplantatie is niet overal mogelijk.
Zij vrouw en kinderen bleven achter en moeten het zelf zien te klaren!
Het is hartverwarmend om te zien hoe graag de mensen en kinderen willen leren en hun kennis op een hoger pijl willen brengen. De menselijkheid straalt van de foto's, met elkaar zijn de mensen met alle aandacht bij hun "meester"! Jullie zullen met liefde blijven denken aan de mensen van Pariaman.
Je hebt er weer zoveel vrienden bij als je liefde kunt geven!
Respect....van Wil-Ma'tje
Erg mooi verhaal en super om weer zo'n grote opkomst te hebben!
BeantwoordenVerwijderenTrouwens wel schoonschrift van die kleine jongen!