Aangezien we op een steenworp afstand van Tibet verblijven, komen we de vlaggetjes dagelijks tegen. Deze zijn zeer tactisch opgehangen boven een snel stromende rivier, zodat de gebeden ook nog eens met het water worden meegevoerd.
Dit is de ingang naar de plaatselijke temple in Kangding. Kruip door, sluip door tussen de vlaggen door.
Tijdens een meditatieve wandeling over een heilige berg voert de omgeving je al snel terug naar vroeger; je 5e verjaardag, de lagere school, jouw stoel versierd met gekleurde slingers.
Shu werkt zich, met grote grijns, in het zweet de berg op. De vlaggetjes doen veel goeds, want naast het verspreiden van gebeden maken ze je gewoonweg blij.
Wat een feest voor de mensen om dit vrolijke schouwspel dagelijks te ervaren, deze ervaring zal jullie beide heel goed doen!
BeantwoordenVerwijderen'k Zou er zo naar toe gaan, wie weet als ik nog eens een engeltje (of bengeltje) ben dan zweef ik daar over de bergen en door de bergketens!
Het leven is daar aan de ene kant hard, het is overleven zonder veel luxe, echter de puurheid van de natuur en de bevolking maakt alles goed.
Voor de mensen daar geen top ziekenkosten verzekering of een donorhart/nier e.d. maar leven of dood, warmte of strenge kou, that's it!
Met liefs uit Alphen van Wil-Ma'tje