Zoals eerder genoemd, hebben we ons wandelplan moeten wijzigen vanwege de dreigende stortbui. Achteraf gezien was dat maar goed ook. Na de bijzondere ontmoetingen op de heuvels, belandden we namelijk onverwachts in dit bijzonder primitieve dorpje.
Waar kom je dit soort straattaferelen nog tegen? Rondlopende Yaks voor een drukbezochte Tibetaanse openluchttempel, geplaatst tegen een heilige berg. We werden als vanzelfsprekend - geholpen door het weerklinken van de mantra's door de megafoons - naar deze historisch rituele plek getrokken.
Deze monnik schenkt een ieder het heilige water uit. Gewoon uit een waterketel.
Deze rituele samenkomst kent een verdeling van plaatsnemen. De monniken zitten bij elkaar, het dichtst bij het altaar waar de oude heren de gebeden en rituelen uitvoeren.
Het gewone volk daarentegen zit achter in deze openluchttempel.
Dit zijn de attributen die van belang zijn. Enerzijds de gebedsmolentjes.
Sjonge, jonge wat een informatieve blogs vandaag van "onze zwoegers", prachtig dit kleurrijke gedeelte met de aanbidding en meditatie.
BeantwoordenVerwijderenIn deze overweldigende natuur zijn de mensen dicht bij God, zo kan je dat ervaren, de stilte, krachtige bergen, geluiden van de matra's en gebedsmolens, het is eerbiedwaardig.
Hou die beelden vast en denk eraan op moeilijke momenten in je leven, het hoort van nu af aan bij je!