Ooit huisden hier de heersers van de Ming en de Qing dynastieën. Wij herinnerden ons de beelden uit de film The Last Emperor. Mannen met boze gezichten die in hun grote gewaden sjouwen met vlaggen en zwaarden. Concubines die in het holst van de nacht een slaapvertrek binnenslippen. Volle pleinen met genodigden voor niet te begrijpen rituele ceremonies. Kortom, een alom vertegenwoordigde gewijde eerbied voor voorvaderen, historie en traditie.
Welnu, die volle pleinen die troffen we aan. Letterlijk duizenden mensen hadden bedacht om vandaag een bezoekje te brengen aan dit indrukwekkende complex.
Maar op de één of andere manier konden we niet helemaal in de keizerlijke stemming komen tijdens ons bezoek aan dit moois. Met al die rumoer en toestand om ons heen raakten we een beetje de weg kwijt, daar kon deze dame met plattegrond van de Verboden Stad niets aan veranderen.
Op de pleinen geen keizerlijk schouwspel, maar overal om ons heen zagen we typisch hedendaagse Chinese taferelen. Hartverscheurend gerochel, schreeuwende tourgidsen, wezenloos starende Chinese provincialen en de veel geziene het-is-warm-blote-mannenbuik.
We hielden het na twee uurtjes maar voor gezien, want fijngeperst worden tijdens het fotograferen van een zwart gat - wat ooit één van de troonzalen van deze of gene keizer was - is even leuk, maar gaat toch al snel vervelen. De monumentale paleizen zijn werkelijk wondermooi, maar wij dromen nog wel eens weg bij een tv-herhaling van de film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten