Twee weken geleden ontvingen we zeer zorgwekkend nieuws uit Nederland. Shu's papa Jack was na een hersenbloeding opgenomen in het ziekenhuis. Na een aantal dagen nauwgezet het nieuws van de familie opgeslurpt te hebben besloot Shu voor een kort intermezzo naar huis af te reizen. Wat is het fijn om in deze tijd te leven waarin de wereld zo veel kleiner is dan voorheen. Vrijdag boekten we een vlucht en zondag zat Shu in het vliegtuig. Gelukkig bleek bij thuiskomst dat Jack langzaam aan het opknappen is. Hij heeft weliswaar nog een hele lange weg te gaan, maar elke dag lijkt het iets beter te gaan.



Zoals de traditie gebiedt werd er op Jack's verjaardag lekker gegeten in het Chinese restaurant Tai Wu in Rotterdam. Tot Jack's grote verdriet kon hij nog niet deelnemen aan het feestmaal, maar we streven allemaal naar een gezamenlijke en voltallige viering van zijn 78e.
Hé lonely man,
BeantwoordenVerwijderenMet z'n allen zijn we blij dat het goed afgelopen is met Jack, als dappere strijder geeft hij de moed niet op, dat is bewonderends waardig! Hij heeft een voortreffelijk team om zich heen. Voor de medische kennis lieve Linda, Ruud nam even de zaken van Pa over, Rebecca heeft doortastend gehandeld en week niet van Jacks zijde..., en daar kwam onze lieve Shu Ming aangesneld! Zij zorgde dat alle in- en outs voortreffelijk verliepen, zij vrolijkte haar Pa op en regelde de administratie! Nu is zij even aan het uitpuffen en morgen zwaaien wij haar uit, dan kan zij spoedig haar geliefde Ed weer in de armen vallen.
Goed gedaan mensen, Ed je was een steun en toeverlaat, zoals altijd rustig op je post gebleven!
Vanuit Alphena/d Rijn wensen wij Jack een voorspoedig herstel toe, maandag mag hij naar een revalidatiecentrum om daar stevig te oefenen met de therapeuten.
Bick kiss Ed, van je Ma